Tel : 0696003300
Email : [email protected]
Dialogu ka marrë fund !
Mesiguri ju ka ndodhur te gjitheve; duke biseduar mire e bukur me dike…kur papritur tjetri nxjerr celularin dhe fillon te flase ne telefon pa na perfillur fare.Kjo mund te ndodhe mes nje çifti, me nje mik tonin, ose nderkohe qe po përpiqemi te zgjidhim nje problem me kolegun e punes.
Është një gjest i vogël, nganjëherë edhe i shkurtër, por është mëse i mjaftueshem për të shkaktuar një pengesë psikologjike dhe për të ngjallur ndjenja të thella të refuzimit dhe shkeputjes me tjetrin. Pikerisht per te pershkruar zakonin e mosperfilljes ndaj dikujt qe kemi prane, per t’u mare me telefonin , u krijua termi “Phubbing”. Ne Maj 2012 nje agjensi e madhe reklamash, ftoi nje numer leksikografesh, autoresh dhe poetesh per te gjetur nje neologjizem per kete sjellje.”Phubbing”, eshte një fjalë që rrjedh nga bashkimi i phone (telefon) dhe snubbing (snoboj=injoroj). I referohet kushtimit më teper vemendje telefonit sesa njerëzve që na rrethojnë, edhe pse ndonjehere telefoni mund te mos kete rene apo vibruar fare.
Kjo praktikë është kaq e zakonshme dhe e përhapur saqë vlerësohet se nëse do të ishte një epidemi mund të prekte dhjetë here popullatën e Kinës. Sidoqoftë, përtej shifrave të ftohta, është e rëndësishme të kuptojmë implikimet e thella psikologjike të Phubbing. Një studim i kryer në Universitetin Baylor intervistoi 450 persona për shqetësimet e shkaktuara nga Phubbing dhe zbuloi se: – Më shumë se 46% thane se partneri i tyre nuk ju kushtonte vemendje,(sepse fliste ne telefon.) – Mbi 22% treguan se Phubbing shkaktonte problem në marrëdhëniet e tyre ndërpersonale. – Pothuajse 37% pranuan se ndiheshin të dëshpëruar për shkak të kësaj sjelljeje.
Ndërkohe qe Phubbing përhapet, ai mbjell në rrugën e tij një seri ndjenjash negative si: zemërimi, frustrimi, madje dhe xhelozia. Në marrëdhëniet ne çift është veçanërisht i dëmshëm sepse ul nivelin e kënaqësisë së personit që e pëson, si dhe ngjall diskutime apo një largim progresiv që mund të përfundojë deri ne ndarje të përhershme.
Në fakt, një studim i kryer në Universitetin e Virginia Tech zbuloi se vetem thjesht prania e celularit në tryezë, edhe pse personi nuk e përdor atë, gjeneron ndjenja shkeputje te tjetri qe e bejne të ndjehet më i larget emocionalisht. Nëse dikush e lë smartfonin gjithmonë para syve, teksa po përpiqemi të kemi një bisedë, ne perceptojmë qe ai është më pak i interesuar dhe më pak empatik, kështuqë edhe marrëdhënia që ne kemi me të nuk eshte e kenaqeshme.
“Vdekja” e bisedës.
Për të kuptuar plotësisht efektet psikologjike të Phubbing, është e nevojshme të fillojmë nga fakti se koha është pasuria jonë më e çmuar. Kur jemi me dikë që preferon të përdorë telefonin, ndoshta edhe për të komunikuar me njerëzit e tjerë permes rrjeteve sociale, perceptojme ne nje fare menyre sikur po na refuzon ose mendojmë se nuk jemi mjaftueshem interesant apo të rëndësishem...Ja pse ne thelb është kjo arsyeja pse, Phubbing nënkupton nje forme mungesë respekti ndaj personit që po na kushton kohën e tij. Është sikur të thuash qe koha jote është më e çmuar sesa koha e tjetrit, ose që kemi gjëra më të rëndësishme ose më interesante për të bërë.
Por rreziku i vërtetë i kësaj praktike është qe ne “ infektohemi” pa dashje prej saj. Praktikisht, pasi ndjehemi të shperfillur të injoruar, mbrohemi dhe ne pas ekranit te telefonit duke e ngritur akoma dhe me lart murin ndares.Ky model imitimi është justifikimi që përdorim për të mos marrë përgjegjësinë për situaten. Preferojmë me mire të fshihemi prapa celularit sesa të përballojmë situatën dhe të shprehim pakenaqesine tonë. Në këtë mënyrë, Pfubbing përhapet si një virus dhe e “vret” bisedën. Mendojmë se meqenese personi me të cilin jemi shikon celularin e tij, është normale që edhe ne të shohim tonin. Pra po i dërgojmë atij një mesazh sublim: “Edhe unë kam diçka të rëndësishme për të bërë!”. Në një fare menyre përpiqemi të balancojmë nivelin e vëmendjes dhe angazhimit në kete marrëdhënie në mënyrë që të mos ndihemi inferior. Rezultati është dramatik; “vdekja e bisedës !!”
Pikerisht kete titull ju vuri nje sërë imazheve te shkrepura ne rruget e qytetit te tij fotografi Babycakes Romero. Ai kapi momente te jetes se perditeshme ku secili nga ne mund te identifikohet. Fotografi shpjegoi se filloi ti fotografoje njerëzit me telefonat e tyre celularë sepse perceptonte nje fare simetrie interesante në aspektin vizual, por pastaj vuri re se trishtimi ishte i lidhur me kete akt. Këtu janë disa nga fotografitë tij:
https://babycakesromero.com/photography/the-death-of-conversation/ “Rruget jane plot me telefona celulare qe nxjerrin ne xhiro njerezit dhe askush nuk shikon më qiellin, askush nuk shikon më botën përreth”…..
(psikologjia per te gjithe) 12/shtator/2018