Fat apo ters , asnjëherë nuk i dihet !

Në  të  vërtetë  jeta  është  e  pasur  me  mundësira  që  në  shumicën  e  rasteve  ne  nuk  arrijmë  ti  shohim  dhe  ti  shfrytëzojmë  sepse  ndalojmë  vetëm  në  anët  negative  të  saj . Një  histori  fare  e  thjeshtë  na  tregon  se  si  një  fatkeqësi  në  dukje  mund  të  transformohet  në  mbarësi  vetëm  po  ditëm  të  shohim  mirë  brënda  saj.

” Tregon  një  herë   një  histori  popullore  e  vjetër  kineze  për  një  fshatar  të  moçëm.  Fshatarit  një  mëngjes  ju  arratis  kali  me  të  cilin  punonte  tokën . Kur  morën  vesh  lajmin  fqinjët  i  vajtën  në  shtëpi  për  ti  treguar  keqardhjen  e  tyre  në  këtë  moment  tersllëku  kaq  të  madh  për  të. – ” Fat  apo  ters,  e  ku  i  dihet “?! –  ju  tha  fshatari  i  vjetër  fqinjëve. Të  nesërmen  në  fakt  kali  u  kthye  në  stallë;  e  kishte  kaluar  natën  në  mal  dhe  duke  u  kthyer  në  luginë  e  kishin  ndjekur  nga  pas  një  tufë  me  kuaj  të  egër. Fqinjët  menjëherë  i  vajtën  në  shtëpi  për  ta  uruar  për  fatin  e  jashtëzakonshëm  që  pati !  “  Fat ,  jo  fat  ku  i  dihet “?! –  mërmëriti  përsëri  plaku.

Po  atë  ditë  i  biri  i  hypi  kalit  më  të  fuqishëm  dhe  të  egër , për  t’a  zbutur  që  më  vonë  të  punonte  tokën  me  të. Ndërkohë  që  po  përpiqej  t’a  zotëronte , kali  turfulloi  me  vrik  dhe  djali  u  rrëzua  e  theu  njërën  këmbë.  Përsëri  fshatarët  vrapuan  në  shtëpinë  e  plakut  për  t’i  qarë  hallin  për  fatkeqësinë  që  e  zuri , por  edhe  kësaj  here  plaku  i  moçëm  nuk  e  dha  veten  dhe  tha  vetëm ; –  “ fat  apo  fatkeqësi  nuk  i  dihet “?!

Ndodhi  që  në  Kinë  shpërtheu  një  luftë  e  tmerrshme  dhe  krerët  e  ushtrisë  që  shkonin  fshat  më  fshat  për  të  marrë  ushtarë,  kur  e  panë   djalin  e  plakut   me  këmbën  e  thyer  nuk   ndaluan  fare  por  kaluan  në  shtëpitë  e  tjera  të  fshatit .”

Të  moçmit  tanë  fjalëpak  i  dëgjoje  jo  rrallë  të  përsërisnin ; ” mos  u  gëzo  o  i  gëzuar, mos  u  hidhëro  o  i hidhëruar ! “, – ishte  njësoj  si  të  kishin  treguar  këtë  histori .♥

(tregime terapeutike)                                               11/tetor/2016