Kush shkruan për FEMIJET sa për të thënë , harxhon kohën kot !

Ka  500   arsye  që  më  kanë  shtyrë   të  shkruaj  për  fëmijë ,  por  për  të  kursyer  kohë  do  të  them  vetëm   dhjetë  prej  tyre. Kështu  e  filloi  Isaac  B. Singer  diskutimin  e  falenderimit  në  ceremoninë  e  çmimit  Nobel  në  vitin  1978 .

E  para  është  se  fëmijët  lexojnë  libra  dhe  jo  reçensione.  Nuk  ju  bëhet  vonë  për  kritikët.

E  dyta  është  se  fëmijët  nuk  lexojnë  për  të  zbuluar  identitetin  e  tyre.

E  treta , nuk  lexojnë  për  tu  çliruar  nga  ndonjë  ndjenjë   faji.

E  katërta  nuk  dinë  se  për  çfarë  ju  hyn  në  punë  psikologjia.

 E  pesta , e  urrejnë  sociologjinë.

E  gjashta , nuk  mundohen  të  kuptojnë  KAFKEN.

E  shtata , besojnë  ende  në  Zot,  në  pastërtinë  shpirtërore ,  në  shenjat  e  pikësimit  dhe  në  gjëra  të  tjera  antike.

E  teta ,  duan  histori  interesante.

E  nënta , kur  një  libër  është  i  mërzitshëm  ju  hapet  goja  pa  u  sikletosur  dhe  pa  u  turpëruar  e  frikësuar  nga  autoritetet.

E  dhjeta , nuk  presin  që  shkrimtari  i  tyre  i  preferuar  të  shpëtojë  njerëzimin  . Edhe  pse  të  vegjël  e  dinë  që  ata  nuk  janë  të  zotët  për  ta  realizuar  këtë.  Vetëm  të  rriturit  kanë  iluzione  fëminore  të  këtij  lloji “.

…dhe  e  njëmbëdhjeta ( këshillë  jo  e I. Singer  kjo ) :  mos  e  varfëroni  “ prozën “ duke  menduar  se  fëmijët  nuk  i  kuptojnë   dot  fjalët.  Ata  i  duan  fjalët  që  me  zor  i  kuptojnë,  mjaft  që  të  jenë  të  thëna  në  një  kontekst  që  tërheq  vemëndjen  e  tyre… 

21/shtator/2016