“Tre burra që besonin se ishin vetë Zoti “

Gjendet   pothuajse  gjithmonë  një  person  i  shtruar  në  një  Spital  Psikiatrik  që  eshte  i  bindur  se  eshte  Zoti. Por  çfarë  do  të  ndodhte  nqse  nje  dite  ne  te  njejtin  vend  do  te  gjendeshin  tre  persona  qe  thonë  se  jane  Zoti. Ne  Spitalin  Psikiatrik  Shteteror  te  Ypsilanti – it  ne  vitet  50  ndodheshin   tre  burra  qe  besonin  se  ishin  Zoti. Kush  ishin  keta  tre  persona ?

Leon  Gabor  ishte  rritur  ne  Detroit. Babi  i  tij  e  kishte  braktisur  familjen. Nëna  ishte  nje  besimtare  fanatike . Ajo  kalonte  më  të  shumtën  e  kohës  duke  u  lutur  ne  kishe  dhe  duke  i  lene  femijet  rrugeve. Gabor  u  regjistrua  ne  Seminarin  fetar  por  me  pas  kaloi  ne  ushtri. Në  moshën  32  vjeç  dëgjonte  zëra  që  i  thoshin  se  ishte  Zoti. E  internuan  ne  Spitalin  Psikiatrik  te  Ypsilanti – it  ne  moshen  38  vjeç.

Clyde  Benson  i  rritur  ne  Michigan. Ne  moshen  24 vjeç  i  vdes  e  shoqja  dhe   gjithe  te  afermit . Ai  u  rimartua , por  ishte  gjithe  kohes  i  alkolizuar  dhe  u  be gjithmone  e  me  i  dhunshem  deri  sa  erdhi  momenti  qe  humbi  gjithe  pasurite  dhe  miqte  perreth. Pikerisht  ne  kete  kohe  filloi  te  besonte  se  ishte  Zoti. Ne moshen  70  vjeç  e  çuan  ne  Psikiatri.

Joseph  Cassel   lindur  ne  Quebec. Ishte  nje  mizantrop.U  krodh  ne  shkrimin  e  nje  libri  dhe  me  pas  filloi  te  manifestonte  simptomat  e  para  te  marrezise  duke   menduar  se  personat  rreth  e  rrotull  donin  ta  helmonin. Ne  moshen  29  vjeç  filloi  te  delironte  dhe  besonte  se  ishte  Zoti. E  shtruan  ne  spital  psikiatrik  në  moshën  58  vjeç.””

“Hello , I  am  the  Lord “. Një  tjetër  eksperiment  psikiatrik  i  pazakontë .

Psikologun   Milton  Rokeach  e  tërhoqi  shumë  kjo  situatë  dhe  vendosi  ta  ndiqte  nga  afer  këtë  fenomen. Ai  u  mundua  të  kuptonte  dhe  te  studjonte  limitet  e  identitetit  te  ketyre  3  personave  qe  pohonin  te  ishin  Zoti . Nisi  kështu  eksperimentin  e  tij . Ai  i  vendosi  pacientët  perballe  njeri – tjetrit. Sajoi  mesazhe  qe  vinin  ne  dyshim  identitetin  e  tyre  dhe  përdori  edhe  terapine  psikoanalitike. Nga  te  gjitha  tentativat (disa  prej  te  cilave  jo  shume  etike) nuk  u  vune  re  ndryshime  te  dukshme ; perkundrazi  besimi  u  forcua  dhe  me  teper..

Si  munden  keta  paciente  te  shpiegojne  qe  ekzistojnë   tre  Zot ? Shume  e  thjeshtë : dy  prej  tyre  i  meshonin  faktit  se  te  tjeret  ishin  te  çmendur, nderkohe  qe  i  treti  ishte  i  bindur  se  Mesitë  e  tjere  kishin  vdekur. Pas  dy  vjetesh  bashkejetese  forma  e  tyre  delirante  nuk  ndryshoi  aspak.

Studiuesi  e  permblodhi  ne  nje  liber  kete  histori  ku  tregon  se  shkenca  nuk  mundi  te  ndikoje  ne  zgjidhjen  e  situates. Megjithate  libri  ende  sot  paraqet  nje  udhetim  interesant  ne “ çmendurinë   njerezore “. Rokeach  ne  fund  te  librit  te  tij  shkruan :  edhe  pse  nuk  munda  ti  ndihmoj ” tre  Jezu” të  çliroheshin  nga  iluzionet  e  tyre , ata  me  ndihmuan  mua  te  çlirohesha  nga  te  mijat ; duke ndryshuar  ngadale  dhe  me  qetesi  jetet  e  pacienteve  ne  klinike, une  mund  te  ndryshoja  vete njerezit.  Fillova  te  kuptoj  se  nuk  kam  asnjë  te  drejte  qoftë  si  klinicist , qoftë  në  emër  te shkences ,te  sillem  si   Zot. Konkluzioni  final  i  Rokeach  qe  nuk  është  vetëm  konkluzioni  i  tij  shkencor , por  edhe  gjendja  e  tij  shpirterore  është: “ besimet  e  mia  jane  identiteti  im “.

 27/ mars/2017                 (psikologjia për të gjithë)