Kritikat e tepërta na dëmtojnë emocionalisht.

Nje  nga  treguesit kryesor  te varferise emocionale dhe shpirterore te  njeriut  eshte kur  ai  e  shkon  kohen  dhe   jeten  e tij  duke  kritikuar  te  tjeret. Nuk  ka  me  keq  sesa  te  shohesh  dike  qe  kritikon  gjithçka,kurdohere  dhe  kedo.Eshte  mire  te  largohemi  nga  personat  kaq  shume  kritikues,sepse  vjen  nje  moment  qe  behen  te  padurueshem , te “helmojne”  dhe  te   “mbysin” deri  ne  ate pike  saqe  arrijne  te  na  prishin  ekuilibrin  tone  emocional.

– “Një  i  moshuar kishte  probleme  te  renda  me  miopine. Pavarësisht  kesaj  veshtiresije ,  i  moshuari  ishte  ekspert  per  vlerësimin  e  veprave  të  artit  dhe   mburrej  gjithmone  me  këtë  aftesi  te  tij. Një  ditë  shkoi  te  vizitonte  bashke  me  gruan  dhe  disa  miq, muzeun  e  famshem  te  Louvre  në  Paris . Duke  hyrë  brenda u  pengua  dhe  syzet  i  rane  dhe  ju  thyen . Pas  ketij  incidenti  nuk  do  te  ishte   më  në  gjendje  të  shihte  pikturat  dhe  te  kuptonte  qarte  permbajtjen  e  tyre,  e  megjithate  kjo   nuk  e  pengoi  të  shprehte  aftësitë  e  tij  të  shquara.Sapo  hynë  në  sallonin  e  parë, plaku  filloi  të  kritikonte  pikturat  e  ndryshme  që  ishin  ekspozuar  aty. U  ndal  perpara  njeres  prej  tyre  me  idene  se  ishte  perpara  nje   kornize  ku  paraqitej  nje  trup  i  pikturuar. Filloi  te  fliste  perçart  dhe  i  krekosur  tha : Korniza  është  absolutisht  e  papërshtatshme  për  imazhin. Njeriu  është  i  veshur  në  mënyrë  shumë  të  zakonshme  dhe  të  lënë  pas  dore. Artisti ka bërë një gabim të pafalshëm, duke  zgjedhur  një  subjekt  kaq  vulgar dhe  të  pistë për atë portret. Është  një  mungesë respekti  ndaj  vizitorëve.I  moshuari  vazhdonte  te  fliste  me  ze  te  larte , derisa  gruaja  e  tij  mberriti  prane  tij  pa  u  ndier  dhe  i  pëshpëriti  ne  vesh  me  zë  të  ulët: – I  dashur, po  shikon  një  pasqyrë…”

Zakonisht  i  njohim  dhe  i  pranojme  gabimet  tona  me  shume  vonese. I  dallojmë  shume  me  shpejt  dhe  na  duken  më  te  renda , kur  i  shohim  te  të  tjeret.  Në  vend  qe  te  drejtojme  gishtin  kunder  te  tjereve  eshte  mire  te  meremi  me  korrigjimin  e  gabimeve  tona. Nuk  jemi  te  persosur dhe  as  nuk  duhet  te  hiqemi  si  te  tille,por  eshte  mire  te  kemi  nje  sjellje  qe  tenton  te  shkoje  drejt  permiresimit  te  vazhdueshem te vetes. Duhet t’a tejkalojme  vetveten dhe keshtu do te perfitojme shume ne planin e respektit,perunjesise,bujarise dhe nderit. 

(tregime terapeutike)                                                                                                         4/Janar/2019